ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΑΠΟΦΑΣΗ 100/2017
«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κ.λπ.) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και τους από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας. Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).
Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του, θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21). Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένεια τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία.»
Η Κυριακή αντιμετωπίζεται πλέον ως αυτό που είναι, δηλαδή μία ημέρα αναντικατάστατη για την ίδια την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου και του οικογενειακού και κοινωνικού δεσμού τόσο των εμπόρων που λειτουργούν τα καταστήματά τους, όσο και των εργαζομένων σε αυτά. Ως τέτοια δεν μπορεί να υποκατασταθεί από κανένα «κλείσιμο» ή «ρεπό» Τρίτης, Τετάρτης ή οποιασδήποτε άλλης ημέρας, είτε για τον εργοδότη, είτε για τον εργαζόμενο.
Η απόφαση του ΣτΕ κάνει και κάτι ακόμα: στην ουσία απαγορεύει στον οποιονδήποτε, είτε λέγεται Κυβέρνηση, είτε Θεσμοί να αντιμετωπίζουν την ξεχωριστή ημέρα που είναι η Κυριακή, ως μια κοινή «καθημερινή». Στο πλαίσιο αυτό, οποιοσδήποτε νόμος απελευθερώσει τις Κυριακές θα είναι εξ ορισμού αντισυνταγματικός και μάλιστα με την βούλα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας που είναι επιφορτισμένο με την ερμηνεία των νόμων.